Szczegóły

Super User

Kategoria: Z życia Śląska

Opublikowano: 26 październik 2022

Odsłony: 1309

Tak jak w Gran Canarii, tak i w Hamburgu – Śląsk Wrocław był bardzo blisko niespodzianki, której niestety jednak nie udało mu się sprawić. Veolia Towers pokonała Trójkolorowych 87:83, ale podopiecznych Andreja Urlepa trzeba pochwalić za niesamowitą pogoń w trzeciej kwarcie i walkę do ostatnich sekund spotkania.

W wyjściowej piątce Śląska obyło się bez niespodzianek – po raz kolejny znaleźli się w niej Jeremiah Martin, Daniel Gołębiowski, Jakub Nizioł, Conor Morgan i Aleksander Dziewa.

Trójkolorowi zaczęli mecz od dwóch strat i czterech straconych punktów, ale szybko otrząsnęli się z początkowego letargu. Świetny fragment zaliczył Nizioł, który zdobył aż 7 punktów z rzędu, a potężnym blokiem na Christophie Philippsie popisał się Aleksander Dziewa. WKS ze stanu 0-4 wyszedł na prowadzenie 7-4. Straty Hamburga zmniejszyli Ziga Samar i Marvin Clark Jr., ale dobra egzekucja rzutów wolnych w wykonaniu Dziewy pozwoliła nam utrzymać kilka punktów prowadzenia.

Gospodarze już po paru minutach przekroczyli limit fauli (co ciekawe, 3 przewinienia w 27 sekund zanotował Jonas Wohlfarth-Bottermann), co starali się wykorzystać agresywną grą Wojskowi. Kilka punktów z linii rzucił Łukasz Kolenda. Po zejściu z parkietu Jeremiah Martina w grę WKS-u wdarło się sporo chaosu, a na domiar złego z grymasem bólu na twarzy boisko opuścił Jakub Nizioł. Towers wykorzystali problemy rywali i dzięki trójce Jamesa Woodarda po pierwszej kwarcie prowadzili 21:19.

Na początku drugiej kwarty wrocławianom niestety zupełnie nie układała się gra ofensywna, co spowodowało serię siedmiu punktów rywali. Wydawało się, że niemiecka drużyna może błyskawicznie odjechać Śląskowi, ale waleczny w ofensywie Dziewa pozwolił przyjezdnym trzymać kontakt z rywalami. Niezłą grę w obronie niestety niweczyły niepotrzebne straty, które kosztowały nas kolejne stracone punkty. Podopieczni Raoula Kornera prowadzili już 36:23.

W ataku nasza gra niemal w stu procentach polegała na rzutach Olka Dziewy, który trafił zza łuku, ale niestety mylił się bliżej kosza. Hamburg rozpędzał się w ofensywie – Lukas Meisner dunkiem wykończył zespołową akcję, floater Kendale McCulluma powiększył przewagę gospodarzy do 16 punktów, a kolejne trzy oczka Meisnera jeszcze pogorszyły sytuację. WKS pod presją rywali nie potrafił znaleźć drogi do otwartych rzutów i w efekcie zbyt często musiał rzucać z nieprzygotowanych pozycji za trzy. Do szatni zawodnicy Andreja Urlepa schodzili, przegrywając 33:52.

Na drugą połowę Śląsk wyszedł w bojowym nastawieniu – trójka i blok Gołębiowskiego oraz punkty w kontrze Morgana mogły wlać nieco nadziei w serca kibiców WKS-u. Popularny „Gołąb” na początku trzeciej kwarty był wprost kapitalnie dysponowany – najpierw zanotował akcję 2+1, po chwili swoim przechwytem wymusił faul niesportowy rywali i wykorzystał dwa rzuty wolne, a następnie wjazdem pod kosz zdobył kolejne punkty! Przewaga Hamburga zmalała do zaledwie siedmiu oczek, a Śląsk się nie zatrzymywał. Punkty Kolendy i Morgana doprowadziły do serii Trójkolorowych 16-0 (!), a na tablicy było już tylko 49:52. Towers byli bez punktów przez ponad 5 minut!

Piękny sen Wojskowych przerwał punktami po zbiórce dopiero Yoeli Childs, ale i tak zespół Urlepa trzeba pochwalić za świetną grę w obronie na przestrzeni całej trzeciej kwarty. Punkty z linii Dziewy, Kolendy i Morgana pozwalały WKS-owi utrzymywać wynik bliski remisu. Po przechwycie i punktach na pusty kosz Martina Śląsk wyszedł nawet na prowadzenie! Dopiero dzięki punktom z faulem Setha Hinrichsa i rzutowi spod kosza Clarka Jr. Hamburg odzyskał przewagę przed ostatnią kwartą – 63:61.

W czwartą kwartę wchodziliśmy z dużymi nadziejami, ale jej początek był zimnym prysznicem na nasze głowy – za trzy trafił James Woodard, w kontrze Yoeli Childs, a po stracie Morgana na pusty kosz rzucił Seth Hinrichs. Kapitalny fragment Nizioła pozwolił nam jednak wrócić do gry – najpierw Kuba zaliczył potężny wsad, a po chwili trójkę w szybkim ataku. Po akcji 2+1 Jeremiah Martina na tablicy znów widniał remis: 73-73.

W kolejnych minutach podobny scenariusz: Towers odskakują po punktach Philippsa, Woodarda i Childsa, a Śląsk odrabia straty za sprawą Martina i Dziewy. Następnie w grę obu drużyn wdarło się sporo chaosu i po paru nieudanych akcjach na nieco ponad minutę przed końcem gospodarze prowadzili jednym oczkiem (80:79). Status quo utrzymał się po akcjach McCulluma i Martina, którzy skutecznie zaatakowali kosz. Pierwszy z nich po chwili próbował powtórzyć tę sztukę i wywalczył faul, po którym wykorzystał dwa rzuty wolne. Jakub Nizioł zmniejszył jeszcze straty do jednego punktu, ale decydujące fragmenty meczu należały do McCulluma. Jego wjazd pod kosz zapewnił Hamburgowi prowadzenie, którego niemiecki zespół nie oddał już do końca i ostatecznie wygrał 87:83.

Mecz w Hamburgu dostarczył nam wielkich emocji oraz powodów zarówno do dumy, jak i zmartwień. Niesamowita pogoń i seria 16-0 Śląska w trzeciej kwarcie zasługuje na duże uznanie i pokazuje, że zespół z Wrocławia nie poddaje się nawet w najtrudniejszych momentach. Słabsze fragmenty spotkania obnażyły jednak nasze ograniczenia w ofensywie, wynikające między innymi z krótkiej rotacji i braku etatowego strzelca w zespole. Niemniej naszej drużynie należą się duże brawa za walkę i zostawione na boisku serce. Podziękujmy im już w sobotę, licznie stawiając się na meczu Energa Basket Ligi z Twardymi Piernikami Toruń!

Szczegóły

Super User

Kategoria: Z życia Śląska

Opublikowano: 18 październik 2022

Odsłony: 1387

Czekaliśmy na ten moment od rozpoczęcia przygotowań do sezonu – wróciliśmy do EuroCup i na start mierzyliśmy się z hiszpańską Gran Canarią. Śląsk Wrocław pokazał się z bardzo dobrej strony, ale ostatecznie musiał uznać wyższość rywali wynikiem 81:92. Pomimo bardzo dobrego poziomu w trzech kwartach, w ostatniej odsłonie gry AJ Slaughter zabił nasze marzenia o wygraniu spotkania w Hiszpanii.

Założeniami na to spotkanie było przede wszystkim twardo walczyć w defensywie i możliwie szybko przedostawać się do strefy ataku. Od samego początku energicznie w mecz wszedł Jakub Nizioł, który zdobył trzy punkty z linii rzutów wolnych. Wtórował mu Morgan celnym rzutem z półdystansu. Niestety od tego momentu Hiszpanie, a dokładnie Vitor Benite trafił dwie trójki z rzędu. W kolejnych akcjach Trójkolorowi byli już gotowi na jego atak i dobrze wybronili kolejne dwie akcje strzeleckie.

W trzeciej minucie pierwszej kwarty na parkiecie zameldował się jeden z dwóch naszych rodaków grających w Gran Canarii – mowa o AJ Slaughterze, który po wejściu szybko zaliczył stratę, a kontratak w punkty zamienił Aleksander Dziewa. Dosłownie dwie akcje później na parkiecie pojawił się także Aleksander Balcerowski. Wiemy, jakimi możliwościami dysponuje Balcerowski, dlatego też wrocławianie od razu uszczelnili pole trzech sekund.

Po pięciu minutach pierwszej odsłony nasza drużyna prowadziła 13:10, a na pochwałę zasłużyła szczególnie nasza defensywa. Idealnie odcinaliśmy od rzutu najlepszych strzelców gospodarzy, a Olek Dziewa na spółkę z Conorem Morganem naprawdę twardo stawiali się Balcerowskiemu i Diopowi pod koszem. Gran Canaria bardzo szybko złapała pięć przewinień drużynowych, dzięki czemu mogliśmy liczyć na kilka wizyt na linii rzutów wolnych. W tym aspekcie spisywaliśmy się dobrze, trafiając 7/8 prób w sześć minut.

Hala na Gran Canarii może pomieścić niespełna 12 tys. osób, ale tego wieczoru mogliśmy także liczyć na wsparcie polskich kibiców. Z trybun dobiegały okrzyki „WKS, WKS”, które przebijały się przez symfonicznie brzmiący kibicowski kocioł gospodarzy. Na trzy minuty do końca kwarty świetną akcję pick & roll wykreowali Martin i Parachouski, po czym o przerwę na żądanie poprosił trener gospodarzy Jaka Lakovic. Tablica wyników pokazywała wówczas 19:13 dla Śląska.

Po tej przerwie obie drużyny weszły na jeszcze wyższy poziom defensywny nie pozwalając rywalom na rzucenie choćby punktu. Impas trwał przez osiemdziesiąt sekund, kiedy świetnie w pomalowanym odnalazł się Art Parachouski. Dwukrotnie zza łuku próbował trafiać AJ Slaughter, ale dopiero drugi rzut znalazł drogę do kosza. Chwilę po celnym rzucie Slaughter faulował Kolendę, a ten pewnie wykorzystał jeden wolny i zebrał po sobie piłkę – niestety bez powodzenia w ponowieniu. Na 20 sekund do końca kwarty świetnym wjazdem pod kosz popisał się Gołębiowski, odpowiedział na niego Slaughter z bliskiego półdystansu.

Tym samym pierwsza odsłona spotkania zakończyła się wynikiem 24:20 dla Śląska. Nastroje były pozytywne, jednak musieliśmy pamiętać, że nie jesteśmy w tym meczy faworytem i trzeba walczyć o każde posiadanie i centymetr parkietu, żeby móc liczyć na jakikolwiek triumf.

Drugą kwartę zaczęliśmy przeciętnie – dwie straty, po których rywale rzucili za dwa i za trzy, wychodząc na prowadzenie. O szybką przerwę na żądanie musiał poprosić trener Urlep, żeby zahamować rozpędzającą się Gran Canarię. Przerwa przyniosła lepszy fragment gry w naszym wykonaniu. Dwa faule w dziesięć sekund popełnił Slaughter, dla którego było to łącznie trzecie przewinienie i trener Lazovic dał mu odpocząć. Pod koszem dalej toczyły się starcia wagi ciężkiej. Bardzo silny Damien Inglis nie mógł znaleźć sposobu na duet Dziewa-Morgan.

Z minuty na minutę kibice zgromadzeni w Gran Canaria Arena reagowali coraz bardziej żywiołowo zarówno na poczynania swoich zawodników, jak i także na decyzje sędziowskie. W drugiej kwarcie gracze Gran Canarii jeszcze szybciej złapali pięć przewinień drużynowych. Sędziowie zaczęli tracić kontrolę nad wydarzeniami na parkiecie, w trzeciej minucie drugiej kwarty sprawdzali sytuację za pomocą systemu IRS i mimo, że faulowany był Gołębiowski, to na linię rzutów wolnych wytypowany został Nizioł. Mimo ogólnego chaosu trzeba było odnaleźć koncentrację na dalsze fazy meczu.

Na sześć minut do końca pierwszej połowy prowadziliśmy 33:29, ale też popełnialiśmy głupie straty. Gospodarze wciąż nie mogli się przedrzeć przez naszą defensywę, a przez dużą ilość fauli nie mogli narzucić odpowiedniego dla siebie tempa gry. W końcu i my wpadliśmy w problem z przewinieniami, dzięki czemu gospodarze zaczęli grać agresywniej. Częste próby penetracji i izolowanych na wysokich akcje przynosiły jedyny pożytek w postaci wywalczenia rzutów wolnych.

Bardzo dobrze przebiegała współpraca na linii Martin-Parachouski, rozszerzona o wsparcie ze skrzydła od Gołębiowskiego. Po akcji tej trójki i punktach Arta, trener Lazovic ponownie prosił o przerwę. Po niej gra gospodarzy nie odmieniła się ani trochę. Końcówkę kwarty przejął za to Jeremiah Martin. Nasz rozgrywający szybko i agresywnie mijał pierwszą linię defensywną, dzięki czemu dopisał na swoje konto cztery punkty. Przed końcem połowy popis dał duet Slaughter-Diop, najpierw grając sprytną akcję dwójkową zakończoną potężnym wsadem Diopa, a akcję później Senegalczyk zebrał piłkę w ofensywie i odegrał do Polaka, który zdobył trzy punkty.

Ostatecznie I połowę zakończyliśmy na prowadzeniu 41:40. Najlepszym strzelcem po 20 minutach był Martin z 13 oczkami na koncie. Naszym największym zmartwieniem były trzy przewinienia Olka Dziewy. Po wyjściu z szatni na twarzach naszych zawodników było widać pełne skupienie i szansę na sprawienie wielkiej niespodzianki.

Trzecią kwartę rozpoczęliśmy od celnej trójki Morgana (była to nasza pierwsza celna trójka w tym spotkaniu), gospodarze odpowiedzieli punktami spod kosza Balcerowskiego. To były jedyne akcje punktowe w pierwszych dwóch minutach drugiej połowy. Wciąż po obu stronach parkietu panowała duża niedokładność i chaos. Po czterech minutach kwarty prowadziliśmy 47:42 po szybkiej dwójkowej kontrze Kolendy i Nizioła. Trójką odpowiedział Slaughter, po czym widzieliśmy przerwę na żądanie trenera Urlepa.

Po time-oucie gospodarze dorzucili kolejną trójkę, na którą rzutem z półdystansu odpowiedział Martin. W całej trzeciej odsłonie nasza gra pod koszem minimalnie osłabła, pozwalaliśmy gospodarzom na więcej zbiórek w ataku i łatwiejszych penetracji. Na trzy minuty do końca kwarty mogliśmy poczuć prawdziwy hiszpański temperament kibiców zgromadzonych w hali. Kolejne „wątpliwe” gwizdki ze strony sędziów nie podobały się publiczności. Przewinieniem technicznym został ukarany trener gospodarzy, a wrocławianie spokojnie kontynuowali założenia na mecz.

W ostatnich dwóch minutach tej kwarty bardzo aktywny zrobił się Łukasz Kolenda, który najpierw z narożnika zdobył trzy punkty, a później dwukrotnie nachodził na kosz i lay-upem finalizował akcje. To także Łukasz był twórcą ostatniej ofensywnej akcji w tej części gry. Był faulowany przy rzucie, ale wykorzystał tylko jeden wolny. Natomiast równo z syreną kończącą trzecią kwartę za trzy trafili gospodarze, doprowadzając do remisu 64:64.

Ostatnia odsłona gry rozpoczęła się od celnego rzutu za dwa AJ Slaughtera, my natomiast skrupulatnie punktowaliśmy gospodarzy, jeśli chodzi o przewinienia. Nie minęła minuta, a na koncie Gran Canarii widzieliśmy już 3 faule drużynowe. Gran Canarię świetnie napędzał Slaughter, który dorzucił dwie trójki, dzięki czemu gospodarze wyszli na prowadzenie 72:68.

Mimo dobrej akcji ofensywnej Dziewy, gospodarze powiększyli przewagę do pięciu punktów dzięki celnej trójce. Pięknym za nadobne odpowiedział Kolenda i wróciliśmy do gry na jedno posiadanie. Na pięć minut do końca spotkania za piąte przewinienie w meczu parkiet opuścić musiał Daniel Gołębiowski. Kolejne punkty dla gospodarzy zdobywał Slaughter, a u nas twardo pod koszem walczył Olek Dziewa. Po wymuszeniu przewinienia na Diopie wykonał celnie tylko jeden rzut wolny.

Senegalczyk w następnej akcji podwyższył wynik na 79:74 dla gospodarzy, a wrocławianom zostały cztery minuty na odrobienie strat. Ponownie zza łuku trafił Slaughter, po nim trójkę dołożył Bassas i zrobiło się dziewięć punktów przewagi Gran Canarii. Po przerwie na żądanie dla trenera Urlepa punkty po łatwej zbiórce ofensywnej dołożył Diop i mieliśmy kolejną przerwę dla naszego szkoleniowca.

Jedenastopunktowa strata była piekielnie trudna do odrobienia w ostatnie dwie minuty meczu. Celną trójką nadzieje przywrócił na chwilę Kolenda, a po dobrej akcji defensywnej dwa punkty dołożył Morgan. Na zegarze pozostało 66 sekund i 6 punktów straty. Sztylet w serca wrocławian ponownie wbił Slaughter, trafiając kolejną trójkę. Po tej akcji wszystko było już jasne.

Nasi zawodnicy pomimo rewelacyjnej postawy przez 30 minut spotkania musieli uznać wyższość gospodarzy. Mecz zakończył się potężnym wsadem Diopa, który ustalił wynik meczu na 92:81. Mimo wszystko, wrocławianie mogą wracać do domu z podniesionymi głowami, ponieważ pokazali kawał dobrego basketu. Miejmy nadzieję, że nasza gra zaprocentuje w następnych spotkaniach, które zakończymy już z wygranymi na koncie. Kolejny mecz w europejskich rozgrywkach czeka nas 19 października o 20:00 z Buducnost VOLI Podgorica w Hali Stulecia, a wcześniej rozegramy ligowe wyjazdowe spotkanie z Kingiem Szczecin.

Szczegóły

Super User

Kategoria: Z życia Śląska

Opublikowano: 12 październik 2022

Odsłony: 1467

Po wyrównanym i emocjonującym meczu WKS Śląsk Wrocław pokonał Anwil Włocławek w kolejnej odsłonie „świętej wojny” 75:73! Walka o wygraną dotyczyła się do ostatnich sekund, a liderami Trójkolorowych ponownie byli Jeremiah Martin (23 punkty) i Jakub Nizioł (20 punktów).

Trójkolorowi mecz we Włocławku rozpoczęli w ustawieniu Jeremiah Martin, Daniel Gołębiowski, Jakub Nizioł, Conor Morgan i Aleksander Dziewa – a więc takim samym, jak poprzednie spotkanie w Warszawie.

W kolejną odsłonę „świętej wojny” nieco lepiej weszli gospodarze (trójką Josha Bosticia i dobrym fragmentem Kamila Łączyńskiego), ale Wojskowi szybko otrząsnęli się z początkowego letargu. Efektownym wsadem i celnym rzutem zza łuku popisał się Nizioł, punkty zdobyli też Morgan, Martin i Dziewa. Po trafieniu tego ostatniego na tablicy widniał wynik remisowy.

W kolejnych minutach Śląsk prezentował się wprost znakomicie, wygrywając drugą część pierwszej kwarty 11-2 i prowadząc po 10 minutach 23:14. Bardzo dobry moment zaliczył Arciom Parachouski, ale ozdobą tej części gry był potężny wsad Jeremiah Martina rodem z NBA. Podkreślić trzeba też świetną grę defensywną Śląska, ale równocześnie oddać rywalom, że przy ich rzutach piłka kilkukrotnie niefortunnie wykręciła się z obręczy.

Początek drugiej kwarty to słabsza gra w ataku obu drużyn. Z dystansu celnie przymierzył Janari Joesaar, tym samym odpowiedział Martin. Z linii dwukrotnie trafili Aleksander Wiśniewski i Luke Petrasek. Po akcji 2+1 Luke’a Bosticia Anwil przegrywał 22:28.

Problemy WKS-u w ataku sprawiły, że zespół z Włocławka po paru chwilach zbliżył się do nas na dwa punkty (po dwóch akcjach Michała Nowakowskiego), a wściekły Andrej Urlep poprosił o czas. Ten przyniósł oczekiwane rezultaty, bowiem Śląsk zakończył pierwszą połowę siedmiopunktową serią i prowadził 35:28. Kolejne oczka dopisali na swoje konto Martin i Morgan, ale pierwsza połowa należała do Kuby Nizioła. Zakończył ją skuteczną akcją z faulem, a w sumie przez 20 minut zanotował 9 punktów i 4 zbiórki.

Pierwsze punkty w drugiej połowie zdobył dopiero po niecałych dwóch minutach Kamil Łączyński. Niedługo później spod kosza trafił Nowakowski, a z dystansu celnie przymierzył Petrasek. WKS miał duże problemy z rozegraniem i trener Urlep poprosił o czas przy zaledwie jednopunktowej przewadze wrocławian. Po kolejnej trójce Petraska gospodarze wyszli na prowadzenie.

Trzecie kwarty nieraz były naszą zmorą podczas meczów we Włocławku i wydawało się, że podobnie może być i tym razem. W pewnym momencie Anwil rozkręcił się w ofensywie – Rottweilery świetnie rzucały z dystansu i wzmocnili szyki defensywne, w efekcie budując dziewięciopunktową przewagę. Śląsk ani myślał się jednak poddawać, a w buty lidera nie po raz pierwszy wszedł Jeremiah Martin. Jego siedem oczek w krótkim odstępie czasowym pozwoliło Trójkolorowym znacznie zmniejszyć straty. Po trójce Łukasza Kolendy i punktach z linii Martina Śląsk prowadził nawet przed ostatnią kwartą 61:59!

Początek czwartej części gry to wojna nerwów z obu stron. Początkowo lepiej wychodził z niej zespół Urlepa – efektowną trójkę trafił Gołębiowski, a łatwe punkty spod kosza po zespołowej akcji zdobył Parachouski. Gospodarze odpowiedzieli jednak celnym rzutem z dystansu Phila Greene’a i oczkami Josipa Sobina. Pięć minut przed końcem na tablicy ponownie widniał remis (66:66).

Dwie minuty później Śląsk był już na trzypunktowym prowadzeniu – na akcję Nowakowskiego odpowiedzieli skutecznymi wjazdami pod kosz Dziewa i Martin. Rzut z dystansu Kamila Łączyńskiego ponownie wyrównał jednak stan rywalizacji. Remis 71:71 utrzymał się do ostatniej minuty spotkania. Wtedy Martin wypuścił piłkę w ataku, ale na szczęście był faulowany przez Bosticia i wykorzystał dwie próby z linii. Anwil nie trafił w ataku i musiał faulować, a rzuty wolne wykorzystał Jakub Nizioł. Ostatnie sekundy meczu upłynęły na walce o piłkę w parterze i ostatecznie to Śląsk mógł się cieszyć z wygranej 75:73!

Anwil Włocławek – WKS Śląsk Wrocław 73:75 (14:23, 14:12, 31:26, 14:14)

Szczegóły

Super User

Kategoria: Z życia Śląska

Opublikowano: 22 sierpień 2022

Odsłony: 1578

Kanadyjczyk Conor Morgan wzmacnia skład Śląska Wrocław! 28-letni podkoszowy ostatnio występował w MoraBanc Andorra, a z Mistrzem Polski związał się rocznym kontraktem.

Conor przygodę z koszykówką rozpoczął na University of British Columbia, gdzie reprezentował barwy UBC Thunderbirds. Jego pierwszym profesjonalnym klubem był z kolei nowozelandzki Southland Sharks w sezonie 2017/18. Razem z Rekinami Morgan zdobył mistrzostwo kraju, mogąc pochwalić się średnimi statystykami na poziomie 15,6 punktu i 6,6 zbiórki. 

Kolejnym etapem w karierze podkoszowego był trzyletni pobyt w Joventut Badalona. W każdym z sezonów Morgan był ważnym elementem w rotacji swojej drużyny, z którą dotarł między innymi do półfinału Pucharu Hiszpanii i ćwierćfinału EuroCup. Indywidualnie najlepszymi statystykami mógł pochwalić się w kampanii 2019/20, kiedy notował 9,5 punktu oraz 3,5 asysty na mecz. 

Z Badalony Conor przeniósł się do Andory, gdzie spędził poprzedni sezon. Tam trzeci rok z rzędu mógł występować na parkietach EuroCup, gdzie jego zespół dotarł aż do półfinału. Zdecydowanie gorzej było w Lidze ACB (17. miejsce i spadek), a w obu rozgrywkach nowy zawodnik notował średnio 5,7 punktu i 3,2 zbiórki. 

– Widzę Śląsk jako szansę, by zaznaczyć swoją obecność na europejskich boiskach. Cieszę się, że dołączam do zespołu, który widzi we mnie potencjał i nie mogę się doczekać, by pomóc drużynie zarówno w Eurocupie, jak i w krajowych rozgrywkach. Poza tym, gdy rok temu byłem we Wrocławiu grałem przeciwko Śląskowi, pomyślałem sobie, że miasto jest piękne! – mówi Morgan. 

Conor to odważny i uniwersalny podkoszowy. Repertuar jego zagrań jest szeroki – od efektownych dunków przez ataki na kosz aż po rzuty z dystansu. Dobre warunki fizyczne zapewniają mu handicap w walce pod koszem, a dobre wyszkolenie techniczne pozwala szukać punktów także w innych miejscach parkietu. To bez wątpienia zawodnik, którego chciałby mieć w składzie każdy trener Energa Basket Ligi! 

Conor, witamy we Wrocławiu i życzymy wielu sukcesów!